Blog

Ervaringen

2011-11-18 16:23:58

#categories :

Een gebeurtenis was aanleiding om deze website op te zetten: In oktober 2011 raakt een van mijn kinderen ernstig gewond bij een verkeersongeval. Naast het oplopen van een groot aantal fracturen en verwondingen geraakt hij in een diep coma. Hij wordt ’s nachts per helikopter overgebracht naar het Universitair ziekenhuis van Toulouse, ruim 200 km van onze woonplaats. Mijn vrouw en ik volgen hem en verblijven wekenlang iedere dag aan zijn zijde.  In de beginperiode worden wij er dagelijks door de artsen op gewezen dat onze zoon in levensgevaar verkeert en dat we ons op het ergste moeten voorbereiden. We laten het er niet bij zitten, stellen ons positief in  en halen alles uit de kast. We zijn zoveel als mogelijk bij hem, raken hem aan, praten, zingen, masseren, vertellen, draaien films en muziek, aaien, zwijgen, ademen, zuchten, maken geluiden, we vechten ons kapot en onze zoon blijkt met ons mee te vechten.  Langzaam, heel langzaam komt hij uiteindelijk bij uit zijn coma, maar niet vrij van gevolgen als verwarring, moeite met praten, ontbreken van geheugen. Er volgt een revalidatieproces van onvoorspelbare duur en met onbekend resultaat.Tijdens onze wanhopige zoektocht naar informatie over wat wij hier zelf in zouden kunnen betekenen vonden wij in eerste instantie vooral beschouwingen met een onpersoonlijk wetenschappelijk of medisch karakter, waarbij iemand in coma vaak slechts als “patiënt” wordt gezien en als zodanig ook wordt behandeld en beoordeeld.  Aan de hand van onze eigen ervaring en leerproces kwam ik tot een andere visie op coma en verzamelde ik vooral waardevolle informatie over hoe je iemand die zich in coma bevindt kunt helpen of ondersteunen.Mocht u, net als wij, in uw leven met een soortgelijke zware  beproeving worden geconfronteerd dan zal de op deze website verzamelde informatie ook voor u van onschatbare waarde zijn. Sterkte! Arno Voogd