2017

Inmiddels is het bijna 6 jaar geleden dat ik deze website in het leven riep om de door mij verzamelde informatie en onze ervaringen met een zoon die in coma lag met anderen te kunnen delen. Veel mensen vroegen mij hoe het verder is gegaan:

Het ontwaken uit zijn coma was iets dat door de artsen en verzorgers bijna als een wonder werd afgeschilderd. Sommigen vermoedden zelfs een mogelijk verband met de wijze waarop hij tijdens de comaperiode werd bijgestaan. Ik durf dat niet te zeggen, heb het gevoel dat het niet aan mij is om daar een oordeel over te hebben. Vast staat wel dat we zielsgelukkig waren met zijn “terugkeer”, en dat we daar nog elke dag dankbaar voor zijn.

Nadat hij langzaam ontwaakte uit zijn coma brak een jarenlange periode aan van herstel. In eerste instantie in een revalidatiecentrum, maar na een aantal maanden hebben we geëist hem mee naar huis te kunnen nemen en hebben daar alle nodige zorg en begeleiding georganiseerd. Jarenlang hebben we beroepen gedaan op allerlei vormen van hulpverlening, met wisselend succes maar met een positieve ontwikkeling. Het waren lange, heftige jaren, maar het resultaat is geweldig.

Natuurlijk blijven er restverschijnselen, zoals problemen met concentratie, geheugen, gedragsprobleempjes of ogenschijnlijk eenvoudige zaken als het maken van keuzes of het nemen van initiatieven, maar ook daar wordt aan gewerkt en er is nog steeds verbetering. Ook voor ons als ouders heeft het ongeluk, de periode van coma, de revalidatie en de jarenlange herstelperiode de nodige sporen achtergelaten, iets dat we bijna dagelijks ervaren. Onze zoon is nu bijna 22, werkt momenteel in een verzorgingstehuis en doet vrijwilligerswerk in een revalidatiecentrum voor ernstig gehandicapten.

Een aantal van de bewoners waar hij nu dagelijks mee aan tafel zit zijn mensen die, net als hij, een soortgelijk ernstig ongeluk hebben meegemaakt. Hij werkt graag met ze, hij zegt ze te begrijpen. Het verschil zit hem echter in de afloop, die voor sommigen een dramatische wending met zich meebracht. Dat is triest om te zien maar we zijn gelukkig om te zien hoe hij zich inzet en hoe hij zich ontwikkelt.

We zijn trots op onze zoon!